วิธีหาอริยทรัพย์ภายใน

เหลืออีก 15 วัน ก็จะออกพรรษาแล้ว พรรษานี้เราตั้งใจที่จะปฏิบัติธรรมให้บรรลุพระธรรมกายให้ได้ ก็ล่วงเลยมา 75 วันแล้ว เหลืออีก 15 วัน ก็ขอให้ใช้วันเวลาให้เป็นประโยชน์กับการปฏิบัติธรรมให้เต็มที่ ให้สมกับที่ได้ตั้งใจ เอาไว้ตั้งแต่ตอนต้นพรรษา 15 วันนี้ ถ้าเรามีความเพียร และทำถูกหลักวิชชา เราก็สามารถเข้าถึงพระธรรมกายในตัวได้

ทำไมคนเราจึงต้องมีเครดิตกันด้วย

เคยสงสัยกันบ้างไหม ว่าทำไมคนเราจึงต้องมีเครดิตกันด้วย ซึ่งคำว่าเครดิตนั้นมีความหมายหรือนัยยะมากกว่าที่เราคิดเสียอีก มีหลากหลายมุมมอง รวมถึงมุมมองทางด้านพระพุทธศาสนาด้วย

ทำอย่างไรจึงจะเข้าใกล้ความสำเร็จได้ด้วยอุปสรรค ตอนที่ 2

ไม่มีใครในโลกนี้ที่เกิดมาแล้วไม่พบเจอกับอุปสรรค ในชีวิตจริงของเรานั้นต้องพบเจอกันอยู่แล้ว ดังนั้นทุกครั้งที่เราต้องพบเจอกับอุปสรรคเราจึงต้องแก้ไขและฟันฝ่าไปให้ได้ (ตอนที่ 2)

ธุดงค์ธรรมชัย ฟื้นฟูพระพุทธศาสนา จ.อุตรดิตถ์

พุทธบุตรผู้กล้า จากศูนย์อบรมประจำจังหวัดอุตรดิตถ์ ได้เริ่มภารกิจที่ยิ่งใหญ่ ด้วยการออกเดินธุดงค์ธรรมชัย จากวัดคลองโพธิ์ พระอารามหลวง มุ่งหน้าไปรวมจิตรวมใจชาวพุทธในชุมชน 2 แห่ง คือ วัดน้ำสิงห์ใต้, วัดน้ำพร้า และมุ่งไปพัฒนาวัดร้างอีก 1 แห่ง คือ วัดห้วยต้า

ประเพณีการบวชพระ ขั้นตอนการบวชพระทำอย่างไร

การบวชพระเป็นประเพณีที่มีความสำคัญมากอย่างยิ่ง เพราะชายที่มีอายุครบ 20 ปี เป็นวัยที่เข้าสู่วัยผู้ใหญ่ ซึ่งจะต้องมีความรับผิดชอบในชีวิตของตนมากขึ้น ฉะนั้นจึงจำเป็นต้องมีความรู้ และเข้าใจความจริงของชีวิต

พระศรีอริยเมตไตรย์ ตอนที่ 1 เกริ่นนำ

เรื่องราวของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์สุดท้ายของภัทรกัปนี้

รวมพลเฉพาะกิจ ศิษย์เก่ากองพันสถาปนา

คนมีบุญนั้น ไม่จำเป็นต้องเพียบพร้อม อาจจะเป็นคนจนหรือคนรวย ไม่จำเป็นต้องเพอร์เฟค คนที่เขามีกรรม สูบบุหรี่กินเหล้า ถ้าเอามาขัดเกลา เขาก็เป็นคนดีได้

กฐินสัมฤทธิ์ เด็กดี V-Star เมืองสิงห์

กฐินสัมฤทธิ์ของเด็กดี V-Star ร.ร.วัดถอนสมอ จ.สิงห์บุรี ในครั้งนี้ จัดขึ้นเมื่อวันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ.2552 ที่ผ่านมา โดยมีประธานกฐินสัมฤทธิ์ ที่ได้รับการยืนยันจากทุกคนว่า เธอน่ารักจ้ำม่ำ และมีความรักในการสั่งสมบุญมากที่สุด นั่นคือ ด.ญ.เพ็ญภิชชา ตุ้มปิ่น หรือ น้องครีม อายุ 9 ขวบ เด็กดี V-Star ชั้น ป. 4 เป็นประธานกฐิน

ปลื้มกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว…

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 129

มโหสถบัณฑิตจึงตอบพราหมณ์เกวัฏว่า “ท่านเกวัฏ ข้าพเจ้าน่ะ...ยังคิดถึงท่านอยู่เสมอ แต่เพราะยังหาสิ่งที่คู่ควรแก่ท่านยังไม่ได้ จึงต้องเสียเวลาเฟ้นหาของที่สมควรแก่ท่านอยู่นาน เหตุนี้จึงยังไม่ได้โอกาสมาหาท่านเสียที แต่วันนี้ข้าพเจ้าหาเครื่องบรรณาการที่สมควรได้แล้ว บัดนี้จึงถือโอกาสนำบรรณาการที่สูงค่านี้มามอบให้ท่าน”